Inspirerend Leiderschap

Wat maakt inspirerend leiderschap?

Hier zijn al vele boeken over geschreven, ondere andere door goeroe’s zoals Covey, Chopra en Collins. Dit zijn allemaal op wetenschappelijk onderzoek gebaseerde benaderingen over gemiddelden. We kunnen echter ook gewoon naar voorbeelden vanuit de praktijk kijken.
Zo zag ik onlangs weer de film over het leven van Gandhi. Hij is mijn ogen een schoolvoorbeeld van een charismatisch en inspirerend Leider. Opgegroeid in welgestelde kringen, een goede opleiding genoten en uiteindelijk een goede baan. En dan ontdekken dat een groot deel van je land(lot)genoten het veel minder heeft, gediscrimineerd wordt en zelfs mishandeld wordt omdat je slechts tot de minder welgestelde kringen behoort.
Als je dan het lef hebt, om je welstand opzij te zetten, je tussen je lotgenoten te begeven, te leven zoals je lotgenoten, je zelfs – op uitzonderlijke maar vreedzame wijze – te verzetten tegen de gebaande orde en zelfs nog een stapje terug te treden in de rangorde om zo uiteindelijk bijna 300 miljoen volgelingen te inspireren en je ultieme doel: in dit geval de onafhankelijkheid van India te realiseren, dan ben je een waarlijk Leider.

Inspirerende leiders kenmerken zich dus door:

  1. Met de voeten in de klei staan, dus niet alleen in die ivoren toren te zitten;
  2. Zich niet boven een ander verheven te voelen en zetten hun ego opzij;
  3. Te luisteren in plaats van alleen te zenden (eerst begrijpen voor begrepen te worden);
  4. Echte feedback geven (dat is een kunst op zich) en ook complimenten uit te delen;
  5. Rechtvaardig te handelen;
  6. Vertrouwen te hebben;
  7. Zich kwetsbaar durven op te stellen;
  8. Houden rekening met tegenslagen en incasseren deze, want deze komen altijd voor;
  9. Hebben wel een doel voor ogen en stellen prioriteiten;
  10. Zien win-win situaties en maken gebruik van elkaars kracht.

Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen, maar herkennen we deze kenmerken bij de CEO’s en de politici van deze wereld? Veelal niet; zij staan te ver af van de werkvloer (omdat ze leven met de zogenaamde beperkende overtuiging: ‘daar is geen tijd voor’). En neem nu een Donald Trump, die heeft nog nooit een compliment uitgedeeld, sterker nog, hij maakte er een gewoonte van om zijn medewerkers te schofferen. Moet zo iemand een land als de Verenigde Staten leiden? Ik vraag me dan werkelijk af, wat zo’n leider kan bereiken…..

De wereld is veranderd; een Leider zoals Gandhi zou in het nu niet voor vol worden aangezien in zijn lendendoek. De wereld is verhard. Onze huidige leiders zijn schreeuwers, die met harde hand regeren en dus is het paradoxaal dat juist de inspirerende Leiders worden bewonderd, terwijl we massaal onze hand opsteken voor de harde leiders…. Een soort van masochisme; door te kiezen voor harde leiders, onszelf niet belonen met inspirerend Leiderschap. Maar onderhuids is dat wat iedereen zichzelf wenst; iemand die luistert, begrijpt en daarnaar handelt, een partner, een werkgever of politiek leider.
De leiders van deze wereld, moeten dus een bij zichzelf te rade gaan; wat zij zichzelf wensen, dat gunnen ze een ander toch ook?